প্ৰথমটো সম্পাদকীয় লেখা❤️

হাতে হাত ধৰি গ'লে

জীৱনৰ বাটবোৰ চমু হয়।

প্ৰত্যাহ্বানবোৰে আগুৰি ধৰাৰ সময়ত কাৰোবাৰ অলপ সহায় আৰু প্ৰেৰণাই জীয়াই তোলে । খৰাং মনতো বৰষা নামে; এজাক সজীৱ ভাৱনাই পুনৰ জীৱন বাটত খোজ দিয়াত সহায় কৰে। জীৱনত বন্ধুত্ব ,প্ৰেৰণাৰে সমৃদ্ধ এক নিবিড় ঠাই হ'ল হোষ্টেল। আমাৰ জীৱনত জগন্নাথ বৰুৱা মহাবিদ্যালয়ে দিয়া এটি সুন্দৰ উপহাৰ হ'ল কমল কুমাৰী বৰুৱা গাৰ্লছ হোষ্টেল। ঐতিহ্যমণ্ডিত জগন্নাথ বৰুৱা মহাবিদ্যালয়ত ছাত্ৰী হিচাপে যোগদান কৰা সেই সময়ৰ সাহসী নাৰী কমল কুমাৰী বৰুৱাৰ পৱিত্ৰ স্মৃতিত নামকৰণ কৰা হোষ্টেলৰ আৱাসী হিচাপে প্ৰতিগৰাকী কেকেবিয়ানে গৌৰৱ অনুভৱ কৰে । অতি সুন্দৰ প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশে আৱৰা তিনিকোণীয়া পুখুৰীৰ পাৰত অৱস্থিত এই ছাত্ৰীৱাসলৈ প্ৰতি বছৰে আগমন হয় এজাক উন্মনা সম্ভাৱনাময় তৰুণীৰ ।যিয়ে সপোন দেখে আকাশ চোৱাৰ , চেষ্টা কৰে কু-সংস্কাৰৰ শিকলি ছিঙাৰ । এইদৰে ভৱিষ্যতে সমাজ সংস্কাৰ কৰি আগবাঢ়ি যোৱাৰ বাবে সকলোৰে মাজত একতাৰ বান্ধোন শক্তিশালী হোৱাটো সদায় প্ৰয়োজনীয় । 

                 কলেজীয়া জীৱনৰ বিদ্যায়তনিক ব্যস্ততাৰ মাজতো কলমৰ শক্তিত বিশ্বাসী কেকেবিয়ানে গল্প, প্ৰবন্ধ , কবিতা লিখাৰ লোভ সামৰিব নোৱাৰি পূৰ্বৰ ধাৰা অটুট ৰাখি  'শতৰূপা'-ক নতুন নামেৰে একতাৰ পৰিচায়ক হিচাপে "EKAYAN 🤝: The doctrine of Unity" নামেৰে এখনি হাতেলিখা আলোচনী প্ৰকাশ কৰিবলৈ উদগ্ৰীৱ হ'ল । 

                             কেকেবি গাৰ্লছ হোষ্টেলৰ তত্ত্বাৱধায়ক শ্ৰদ্ধাৰ ড° ধীৰামণি ভূঞা বাইদেউৰ পৰামৰ্শত তথা প্ৰতি গৰাকী আৱাসীৰ সহযোগত আপোনাসৱলৈ আগবঢ়াই দিলোঁ আমাৰ এই ক্ষুদ্ৰ প্ৰয়াস 'একায়ন' । সাহিত্যৰ এই বিশাল পথাৰ খনত মাণিকীমধুৰি ধানৰ থোকেৰে পৰিপূৰ্ণ এক আকৰ্ষণীয় সৃষ্টি হ'ল হাতেলিখা আলোচনী। য'ত প্ৰস্ফুটিত হয় চিন্তা কল্প তথা অনুভৱৰ পানচৈ । মুকুতাৰ দৰে জিলিকি উঠে হস্তাক্ষৰ।বেটুপাতে প্ৰকাশ কৰে চিত্ৰ শিল্পৰ মাধুৰ্যতা । যদিওবা সকলোখিনি গুণেৰে সমৃদ্ধ কৰিব নোৱাৰোঁ তথাপি প্ৰতি গৰাকী কেকেবিয়ানে বিচাৰে হোষ্টেলীয়া জীৱনৰ স্মৃতি হিচাপে হাতেলিখা আলোচনী খনতো এটি মৰমৰ স্বাক্ষৰ ৰৈ যোৱাটো । যি পথ বৰ্তমানৰ অনুজাসকলেও  অনুকৰণ কৰি এই যাত্ৰা অব্যাহত ৰাখিব‌ বুলি আমি আশাবাদী।

         হোষ্টেলৰ আড্ডাতে এদিন সন্ধিয়া এই অভাজনক এটি গুৰু দায়িত্ব দি সম্পাদকৰ স্থান দিলে। অভিজ্ঞতা শূন্য বাটেৰে আৰম্ভ কৰা এই যাত্ৰাত সংগ দিলে কেকেবি গাৰ্লছ হোষ্টেলৰ প্ৰতিগৰাকী আৱাসীয়ে তথা অহৰহ ছাঁটোৰ দৰে থাকি আলোচনীখন পূৰ্ণাংগ ৰূপ দিয়াত সহায় কৰিলে। 

         আলোচনীখনত প্ৰকাশ পাইছে হোষ্টেলীয়া জীৱনৰ ৰোমাঞ্চকৰ কাহিনীৰ পৰা সৌ সিদিনা গণ প্ৰহাৰত মৃত্যু বৰণ কৰা অনিমেষ ভূঞাৰ দৰে শক্তিশালী যুৱ কণ্ঠৰ মৃত্যুৱে কঢ়িয়াই অনা সমাজৰ নৈতিক স্খলনৰ ভয়াৱহ ছবিখন । কবিতা কাননত উমলিছে প্ৰেম , ভালপোৱা , বিৰহ আৰু জীৱন জিনাৰ সঞ্জীৱনী। গল্পৰ শিতানটোত প্ৰকাশ পাইছে কৰ্মৰ যোগেদি জীৱনত সফল হৈ সমাজত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰাৰ পাছতো মনত থকা অন্যান্য সামাজিক ভীতিসমূহ। ইতিহাসৰ পম খেদি যোৰহাট নগৰৰ চাৰিওফালে থকা কীৰ্তিচিহ্নবোৰৰ চমু বৰ্ণনাৰে আৰম্ভ কৰি সততে History আৰু Mythology একে বুলি ভাবি ভুল নকৰি সৰলকৈ পাৰ্থক্যসমূহ পাঠকৰ সন্মুখত দাঙি ধৰা। 

         আলোচনীখনত অংকিত হৈছে  একবিংশ শতিকাতো নাৰীসকলে সন্মুখীন হোৱা সামাজিক অসমতা তথা "दहेज एक सामाजिक व्याधि"-ৰ দৰে গুৰুত্বপূৰ্ণ আলোকপাত লগতে নাৰী জীৱনৰ স্বাৱলম্বিতাৰ গুৰুত্ব বুজি লিখা "नारी और नौकरी"-ৰ দৰে প্ৰবন্ধ । শেহতীয়াকৈ  বৈজ্ঞানিক ক্ষেত্ৰখনত বিজ্ঞানী মহলৰ মাজত আলোচিত হোৱা কৌতূহল পূৰ্ণ লেখা।  

         ছাত্ৰ জীৱনৰ অনুসন্ধিৎসু মনটো সৃষ্টিশীল কৰ্মেৰে জীপাল কৰিলে মনবোৰ নতুন সপোন দেখিবৰ বাবে সেউজীয়া হৈ পৰে। এইক্ষেত্ৰত আলোচনীখনে কিঞ্চিৎ  হ'লেও মনৰ ভাৱ প্ৰকাশ কৰাত এখন‌ স্বাধীন মঞ্চ‌ প্ৰদান কৰিলে।

       সদৌ শেষত, অপৰিপক্বতাৰে কৰা সম্পাদনা কাৰ্যত ৰৈ যোৱা ভুল-ত্ৰুটিৰ ক্ষমা প্ৰাৰ্থনা বিচাৰিছোঁ, আশা ৰাখিছোঁ ভৱিষ্যতেও কমল কুমাৰী বৰুৱা ছাত্ৰীবাসত এই সৃষ্টিশীল ধাৰা অব্যাহত থাকিব। লগতে পুনৰবাৰ মোৰ মৰমৰ সতীৰ্থ ,অনুজা সকলক হৃদয়ৰ নিভৃত কোণৰ পৰা ধন্যবাদ আৰু কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিছোঁ। 

       আমাৰ মৰমৰ "একায়ন" হৈ ৰওক প্ৰতিগৰাকী কেকেবিয়ানৰ হৃদয়ৰ স্পন্দন।

       জয়তু কেকেবি গাৰ্লছ হোষ্টেল ।

       জয়তু জগন্নাথ বৰুৱা মহাবিদ্যালয় ।।

বন্তি বৰুৱা

পঞ্চম ষান্মাসিক